न्याय

आरति आचार्य

हातमा न्यायीक तराजु बोकेर ,

न्यायलयको ढोकामै ठिङ्ग उभिएका ,

मेरा बराजुजस्ता लाग्ने , MY LORD !

तिम्रो न्यायको व्यापार खुब फस्टाएछ।

तर अफशोच ! हाम्रा मुस्कानहरु तिम्रो न्याय किनेर,

उन्मक्त हाँसो हाँस्नै सक्दैनन् ।

सत्यको बाटो हिँड्छु भन्दै ,

गीता छोएका तिम्रा हातहरुले ,

थप पवित्रा र सीता पनि छोए रे!

साँच्चि सत्यदेवीहरु कहिलेसम्म ,

हवनको चरु बनिरहनु पर्ने हो ?

मेरो रक्षा गर्न पठाइदिएका,

तिम्रा सुरक्षाकर्मीबाटै ,

म असुरक्षा महशुस गर्दै छु।

उसका बर्दीहरु मलाई कात्रोभन्दा कम लाग्दैनन्।

MY LORD !

न्यायलयबाट ,

न्याय हराएको उजुरी लिएर ,

कुन न्यायलय जानुपर्छ ?

म सदियाैँदेखि हरेक बहानामा जल्दै अाएकी छु।

कहिले डिजेलले,कहिले मट्टीतेलले,

कहिले परिवारको दबाबले,

कहिले प्रेमीको तेजाबले,

तिमी जलाइरहन्छाै म जलिरहन्छु,

निशर्त …. MY LORD !

तिम्रो न्यायलय जलाउन म केके लिएर अाऊँ?

तिम्रो न्यायलय जलेको खरानीका डल्लामा,

तिम्रै रगतको भोग चढाएर ,

मलाई बोक्सी भन्ने समाजलाई ,

पात्लो फालिदिन मन छ।

मेरो यत्ति अन्तिम इच्छा पूरा गर्न देऊ न है!

MY LORD !

तिम्रो अथाह न्यायको भण्डारबाट,

मलाई एक धार्ने न्याय देऊ न है!